Το διάστημα 28 Ιανουαρίου έως 5 Φεβρουαρίου 2023 έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε την έκθεση φωτογραφίας”νόστιμον ήμαρ”.
Ο χώρος της έκθεσης θα είναι ανοικτός καθημερινά 19:00-22:00.
Τα εγκαίνια της έκθεσης είναι το Σάββατο 5 Αυγούστου 2023 και ώρα 19:00. Θα χαρούμε να σας δούμε εκεί.
Για την έκθεση του Alex…
“Η Νοσταλγία μας επιτρέπει να φυτεύουμε άνθη στην πέτρα και στη σκουριά του χρόνου που φεύγει ερήμην μας και να μας τρέφει με αισιοδοξία και με αυταπάτη αθανασίας.
Οι φωτογραφίες και οι εικόνες που αποτυπώθηκαν στο αρνητικό παλιότερα και σήμερα στη μνήμη της μηχανής του Άλεξ είναι μια στιγμιαία ακινητοποίηση του χρόνου, που μέχρι πριν λίγα χρόνια, ήταν γεμάτος ταξίδια, επιστροφές, φευγιά και προσμονές ατελείωτες.
Ο μισεμός και η ξενιτιά έχει δάκρυ και όσο μαντήλι κι αν υφάνει η συνήθεια και η επανάληψη, ο αποχωρισμός, από το οικείο, την πατρογονική γη και την εστία και τις απραγματοποίητες επιθυμίες είναι πουλιά αποδημίας που πάνε και έρχονται, ματώνοντας τα φτερά τους προσκρούοντας στις πέτρες της άτεγκτης πραγματικότητας και της γήινης καθημερινότητας.
Ο Αλέξανδρος Παπαϊωάννου κουβαλούσε στις αποσκευές του φωτογραφίες και εικόνες με Ελληνικό φως που ίππευε τη θάλασσα του Αυγούστου χωρίς σέλα. Ντυμένες με γεύσεις και μυρωδιές, με αέρα ανεμελιάς, με ήχους γάργαρους και οικείους που κατοικούσαν στο ενδότερο της Ύπαρξής του, σαν απομεινάρι μητρικής τρυφερότητας των παιδικών του χρόνων πριν πάρει το δισάκι μου στον ώμο και βγει στη δημοσιά φυγάς και τυχοδιώκτης, εξερευνητής του κόσμου και του εαυτού του.
Κι από κοντά η προσμονή κι ο νόστος της επιστροφής να βρει αυτό που άφησε κι αυτό δεν ήταν πια εκεί, αφού άλλαζε, όπως κι όλος ο κόσμος αλλάζει ασταμάτητα μέσα στην αυταπάτη της ακινησίας και του αμετάβλητου. Κι ήρθε η στιγμή που δεν ήξερε πού ήταν μετανάστης και πού ημεδαπός εξόριστος!
Έβγαλε άπειρες φορές το καπέλο του αποχαιρετώντας τη ζωή του με περίσσευμα οδύνης, νοσταλγίας, θύμησης , με τη φλογίτσα του κεριού της περιέργειας να αντανακλάει στον καθρέφτη της ψυχής του την λάμψη της τουφεκιάς που πυροβόλησε αγάπες, όνειρα, και ο καπνός της τουφεκιάς να αποκρύβει ελαττώματα, αδυναμίες και εγωισμούς, που η επίγνωσή τους μας δίνουν το μέτρο της ατελούς μας ανθρώπινης υπόστασης.
Ταλαντούχος χείμαρρος των κλικ ξόδεψε χιλιαδες μέτρα φιλμ, φυλακίζοντας χρόνο, χαμόγελα, θλίψεις, νοσταλγίες. Κι αφού ολοκλήρωςε την περιπλάνηση στα πέρατα του κόσμου και επέστρεψε σοφότερος ως άλλος Οδυσσέας στην Ιθάκη του ανακάλυψε, πως οι φωτογραφίες, οι εικόνες και τα συναισθήματα ήταν τόσο ίδιες όσο και διαφορετικές μέσα στο χρόνο…
Τα δέντρα ίδια κι αλλαγμένα , οι ελιές ίδιες μα κι αλλιώτικες, η ίδια αγριοαχλαδιά μα και ξένη μες τα γηρατειά της ξεραμένη. Ίδια κι αλλιώτικη η παλιά μάντρα που πάνω της κάναμε παιδιά ασκήσεις ισορροπίας και διακινδύνευσης στην επαφή μας με τον άγνωστο κόσμο πέρα από τα όριά μας.
Ακόμα και οι ήχοι της σιωπής είναι ίδιοι, κι συνάμα τόσο αλλιώτικοι όταν το τοπίο ησυχάζει. Τα φωτογραφικά καρέ επαναλαμβάνονται, και μόνο οι ημερομηνίες στα αρνητικά, τώρα πια στην ψηφιακή τους καταγραφή, μαρτυρούν τη χρονική απόσταση από τη σύλληψής τους.
Το νόστιμον ήμαρ, είναι για τον φωτογράφο ένας ατέρμονος αλγόριθμος, που λειτουργούσε όλα αυτά τα χρόνια γεμίζοντας τις μνήμες και τα αρχεία, για να ΄χει ο χρόνος να αναπλάθει τοπία, στιγμές και ιστορίες από μνήμης αναδιανέμοντας και μοιράζοντας το Κάλος και αναλλοίωτη την Ομορφιά!
Αυτό το φωτογραφικό εγχείρημα είναι η τυχαία επιλογή ετερόκλητων στιγμών, ένα αθροιστικό συμπίλημα μιας πολύχρωμης γκάμας αισθηματικών μου διαθέσεων της πολύχρονης φωτογραφικής μου εξιστόρησης.
Είναι μια μικρή επιλογή από τους αμέτρητους θησαυρούς της προσωπικής του φωτογραφικής ευγλωττίας, που τις παραθέτει σ’ αυτή την έκθεση.
Πάνος Νιαβής, Αταλάντη 2023
Καλλιτέχνης:
Ο Άλεξ Παπαϊωάννου γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1954.
Το 1974 πήγε στην Σουηδία για σπουδές. Είναι ανθρωπολόγος και φωτογράφος. Εργάστηκε ως εξειδικευμένος φωτογράφος και καθηγητής φωτογραφίας και ψηφιακών μέσων από το 1981 σε διάφορες ανώτερες και ανώτατες σχολές και ιδρύματα στη Σουηδία.
Έχει στο ιστορικό του πάνω από 17 εκθέσεις τόσο στη Σουηδία, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων έντεκα ετών, ο Άλεξ έχει αναπτύξει μια πιο ειδική σφαίρα στη φωτογραφία του, μέσω της χρήσης αναλογικών καμερών, μεγάλων φορμάτ, polaroid, σαρωτών και μιας πιο μικτής τεχνικής που προσπαθεί να απεικονίσει το περιβάλλον γύρω του.
Το ενδιαφέρον του για την ανεστραμμένη ομορφιά και την επανάληψη, είναι τις περισσότερες φορές το αντικείμενο στην πραγματικότητα των φωτογραφιών του.
Το να βγάζω και να κάνω μια φωτογραφία, λέει ο Άλεξ, είναι μια διαδικασία να κοιτάω μέσα μου και να κατανοώ πράγματα και καταστάσεις γύρω μου. Βασική εστίαση είναι η συνέχεια του αντικειμένου εκτός από τις δυσκολίες και τις χρονολογικές οντότητες.
Ο φωτογράφος προσθέτει ότι, η παρούσα έκθεση «νόστιμον ἦμαρ» είναι μέρος ενός έργου που συνεχίζεται για χρόνια, με όλες τις αναμνήσεις και τους δεσμούς με την πατρίδα, το διάστημα που έζησε εκτός Ελλάδας.
Σκανδιναβικά συναισθήματα και συμπεριφορές που επηρέασαν την άποψή του για το πώς θα αντιλαμβανόταν τη διαφορά του φωτός σε αυτό που βλέπει, και την έννοια του χρόνου και της απόστασης μεταξύ των εκφράσεων, “Πηγαίνω σε άλλη χώρα” και ημέρα που θα επιστρέψω ξανά στο σπίτι”.
Από το καλοκαίρι του 2017 ο Άλεξ Παπαϊωάννου ζει μόνιμα στην Ελλάδα.
EL 
EN 
